Σε έναν αγώνα που αγγίζει την τελειότητα όσο αφορά την χάραξη και την αισθητική των διαδρομών του, αλλά και την εκτέλεση του, αυτά που τελικά μένουν – ιδιαίτερα όταν τον έχεις ξανατρέξει - είναι κάποιες “πινελιές” που είναι απρόοπτες και όμορφες. Η κυρία που μαζί με το παιδάκι της μας έραινε με ροδοπέταλα σε κάποιο από τα γραφικά χωριά των πρώτων χιλιομέτρων της διαδρομής, το ξάφνιασμα από το λαούτο και το βιολί που μας συνόδεψαν μέσα στο μονοπάτι που κατέβαινε προς τα Διποτάματα, η αγριάδα από το πούσι και τον αέρα καθώς τρέχαμε ψηλά προς την Μονή Παναχράντου και βγαίναμε από το απάγκιο που μας πρόσφεραν τα προφυλαγμένα από τον άνεμο μονοπάτια μέσα στα χωριά, η δυνατότητα που μας έδωσε το άνοιγμα του καιρού καθώς κατηφορίζαμε από το εντυπωσιακό κάστρο της Κοχύλου προς τον τερματισμό να απολαύσουμε την θέα του γαλάζιου του Αιγαίου με τον ήλιο να λάμπει, ήταν πολύ όμορφες και απρόοπτες στιγμές που συνεισέφεραν σε μεγάλο βαθμό στην συνολική εμπειρία του αθλητή από τον αγώνα.
Το πεδίο που διεξάγονται οι αγώνες των 10 & 24 χιλιομέτρων του Andros Trail Race είναι ο ορεινός όγκος μεταξύ του Όρμου Κορθίου και της Χώρας της Άνδρου. Χρησιμοποιούνται αρχαία μονοπάτια, που αποτελούν μέρος του δικτύου της πιστοποιημένης διαδρομής ANDROS ROUTE Leading Quality Trails-Best of Europe, μήκους 100 χιλιομέτρων. Οι διαδρομές – ιδιαίτερα στο πρώτο τμήμα τους - διασχίζουν πανέμορφα γραφικά χωριά (Κάτω Ρώγος, Παλαιόκαστρο, Σταυρός, Μέσα Βουνί), περνάνε από μονοπάτια λιθόστρωτα ή χωμάτινα που περιστοιχίζονται από καταπληκτικής αρχιτεκτονικής ξερολιθιές και διασχίζουν ιστορικά πέτρινα γεφύρια (ξεχωρίζει στη διαδρομή των 10Κ το περίφημο Γεφύρι της Αγάπης, που αποτέλεσε σκηνικό για τη σπουδαία ταινία Μικρά Αγγλία του Παντελή Βούλγαρη), από μνημεία μεγάλης ιστορικής αξίας όπως η Μονή Παναχράντου και το Κάστρο της Κοχύλου, αλλά και περιοχές μεγάλου φυσικού κάλλους όπως δάση βελανιδιάς και σφενδάμου, αλλά και τα περίφημα Διποτάματα με τους νερόμυλους και την άγρια και επιβλητική φύση να περιστοιχίζει τον αθλητή. Όλο το τμήμα από την στιγμή που αρχίζει το μονοπάτι της κατάβασης από το Έξω Βουνί προς τα Διποτάματα, μέχρι να βγούμε από εκεί, είναι μοναδικό. Το αρχαίο καλντερίμι, που διασχίζει το μεσαιωνικό τοξοτό γεφύρι, τα απομεινάρια των νερόμυλων, οι πικροδάφνες, οι μουριές, οι βατομουριές, οι μουριές, το άρωμα του θυμαριού αλλά και της μέντας, και για όσους στάθηκαν τυχεροί η θέα γερακιών ψηλά στα βράχια του φαραγγιού, αποτελούν εικόνες που δίνουν ιδιαίτερα υψηλό βαθμό στην αισθητική της διαδρομής των 24 χιλιομέτρων της διοργάνωσης.
Φέτος προστέθηκε και μια διαδρομή Run & Hike City Trail μήκους 5 χιλιομέτρων, μέσα στον Όρμο Κορθίου και στα μονοπάτια περιμετρικά περνώντας και από το χωριό Ρωγός. Εκτός του γεγονότος ότι διέσχιζε όμορφους περιστεριώνες, κρήνες, αρχοντόσπιτα, κήπους γεμάτους λουλούδια (τόσες πολλές ροδιές μαζεμένες είχα χρόνια να δω!!!), στενά σοκάκια και ρυάκια, η πρωτοτυπία είναι ότι η συγκεκριμένη διαδρομή, όχι μόνο εισάγει τους πιο άπειρους δρομείς και τους ντόπιους στο τρέξιμο στα μονοπάτια, αλλά έχει και συγκεκριμένη θεματική, που φέτος ήταν οι αρχιτεκτονικά μοναδικοί και επιβλητικοί περιστεριώνες της περιοχής. Συζητώντας με την Αριάνα Μασέλου, είδα ότι υπάρχει η σκέψη κάθε χρονιά να αλλάζει κομμάτι της διαδρομής των 5Km, ώστε να περνάει από διαφορετικό “σημείο ενδιαφέροντος”, κάτι πραγματικά πρωτότυπο. Υπάρχουν διαπίστωσα και άλλες σκέψεις, για κάτι μεγαλύτερο και ακόμη συναρπαστικότερο, αλλά ας το αφήσουμε αυτό προσωρινά να πλανιέται σαν ιδέα …
Οι διαδρομές των 5 & 10 Km δεν παρουσίαζαν ιδιαίτερες τεχνικές δυσκολίες, αν εξαιρέσουμε το έντονα ανηφορικό κομμάτι που ξεκινάει στο 3ο Km της 10άρας, το οποίο μάλιστα κινείται πάνω σε πέτρινες πλάκες, δίνοντας έναν εντυπωσιακό τόνο στην προσπάθεια. Η μεγάλη όμως διαδρομή του Andros Trail Race των 24 Km είναι δύσκολη. Ξεκινάει με μια συνεχόμενη ανάβαση περίπου 5,5 χιλιομέτρων με πολλά σκαλιά εντός οικισμών, που ήθελε ιδιαίτερη προσοχή, ενώ η δυσκολότερη και πιο κάθετη ανάβαση ξεκινάει περίπου στο 12ο Km και “σβήνει” μετά από 1,5 Km. Επίπονη είναι και η ανάβαση στα Διποτάματα, στο 17ο Km της διαδρομής, μιας και έχει προηγηθεί και μια παρατεταμένη κατάβαση σε μονοπάτι και άσφαλτο. Η τελική πινελιά δυσκολίας ήταν η ανάβαση στο αρχαίο κάστρο της Κοχύλου, αλλά και η συνεχόμενη κατηφόρα έπειτα μέχρι σχεδόν μερικές εκατοντάδες μέτρα πριν τον τερματισμό από σαθρό χώμα αρχικά και καλντερίμι με πέτρινα σκαλιά στο τέλος. Το πολύ θετικό στοιχείο της διαδρομής βέβαια ήταν ότι οι επίπονες αναβάσεις ήταν μοιρασμένες σε όλο το μήκος, ενώ ο καιρός βοήθησε πολύ μιας και ήταν σαφώς δροσερότερος από την περσινή χρονιά, με μόνη δυσκολία τον έντονο άνεμο στα ψηλά μέρη της διαδρομής. Ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις για βροχή την ώρα του αγώνα και έτσι όλα κύλησαν με τον καλύτερο τρόπο.
Στο αγωνιστικό κομμάτι και στον μεγάλο αγώνα της διοργάνωσης (24Km), ο Νίκος Ροδόπουλος της Tecnica και ο Γιώργος Διαλεκτός της Salomon Hellas/Runner Store/Wind Running Team αποφάσισαν μετά το 9ο χιλιόμετρο να πάνε μαζί και τερμάτισαν με επίδοση 2.26.29, ενώ στο βάθρο ανέβηκε μαζί τους ο Δημήτρης Ελευθερίου της Dynafit Greece με επίδοση 2.29.52. Στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου για τις γυναίκες ανέβηκε για μια ακόμη φορά η Μαρία Μαλαι της Odlo/La Sportiva με επίδοση 2.57.36, δεύτερη ήταν η Νικολέτα Γεράρδη με 3.12.49 και τρίτη η Φωτεινή Κολόκα της Dynafit Greece με 3.22.04.
Στον αγώνα των 10 Km, νικητής στους άντρες ήταν ο Γιώργος Παπαϊωάννου της Wake Up Street με επίδοση 54.05, δεύτερος τερμάτισε ο Αλέξανδρος Αργύρης με 58.33 και τρίτος ο Παύλος Μουτάφης με 58.41. Στις γυναίκες νικήτρια ήταν η Άννα Γαλατούλα με επίδοση 1.15.37, δεύτερη η Ιωάννα Δρακάτου με 1.17.02 και τρίτη η Χριστίνα Πετρίση (Ανδριακός Ο.Φ) με 1.19.48. Ο Γιώργος Παπαϊωάννου ήταν νικητής και στο Run & Hike City Trail 5Κ του Σαββάτου, με επίδοση 20.14, ενώ νικήτρια ήταν η Νικολέτα Γεράρδη με επίδοση 23.33.
Τα παιδιά είχαν και αυτά την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το τρέξιμο, με την όμορφη διαδρομή του ενός χιλιομέτρου που διεξήχθη το Σάββατο το απόγευμα στον Όρμο Κορθίου.
Τα προσωρινά συνολικά αποτελέσματα των αγώνων του Andros Trail Race 2017 μπορείτε να τα δείτε εδώ.
Όπως και στην περσινή πρώτη διοργάνωση, οι σταθμοί ανεφοδιασμού ήταν πολύ σωστά μοιρασμένοι στις διαδρομές, επαρκέστατοι σε τρόφιμα (και με ντόπια προϊόντα σε ποικιλία) και υγρά, ενώ όλοι οι σταθμοί παρείχαν ηλεκτρολύτες σε μορφή saltstick (σε σχέση δυο σταθμούς του 2016). Οι εθελοντές, διασώστες και γενικά άνθρωποι της διοργάνωσης σε κάθε πόστο έκαναν άψογη δουλειά, με επαγγελματισμό, αλλά ταυτόχρονα κέφι και ενθουσιασμό. Τους αξίζουν συγχαρητήρια για την δουλειά τους.
Στο περσινό πρώτο Andros Trail Race είχαμε εξάρει την πολύ καλή δουλειά που είχε γίνει στον καθαρισμό και την συντήρηση των μονοπατιών, αλλά και την σηματοδότηση των διαδρομών. Η ομάδα που έφερε και φέτος σε πέρας αυτό το έργο, υπό την Τεχνική Διεύθυνση του Ρόμπερτ Καραλή, κατάφερε να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την εικόνα των μονοπατιών αλλά και την τοποθέτηση των σημαδιών (βέλη, κορδέλες έργου, σήματα), ώστε να κατευθύνουν τον αθλητή από αρκετή απόσταση πριν φτάσει σε διχάλα, ενώ στα κρίσιμα σημεία υπήρχαν εθελοντές δείκτες που καθοδηγούσαν υπεύθυνα την πορεία μας. Είναι πολύ ενθαρρυντικό για το άθλημα μας να βλέπεις διοργανώσεις που καθώς περνούν τα χρόνια κυνηγούν την βελτίωση και το άριστο και δεν επαναπαύονται και ο αγώνας της Άνδρου ανήκει σε αυτήν την περίπτωση. Ιδιαίτερα για την περίπτωση της Άνδρου, η λεπτομέρεια της ανάλυσης και η περιγραφή των στοιχείων του αγώνα που έγινε στην Τεχνική Ενημέρωση από τον Ρόμπερτ Καραλή (έγινε στο καινούργιο κτίριο του Πολιτιστικού Συλλόγου Κορθίου λόγω της βροχερής ημέρας του Σαββάτου), ήταν και φέτος εξαιρετική και βοηθούσε πολύ τους αρχάριους στο τρέξιμο στα μονοπάτια αθλητές. Παραμένει η καλύτερη σε ποιότητα και ακρίβεια Τεχνική Ενημέρωση που έχουμε δει.
Ενώ ο καιρός ήταν σύμμαχος την ημέρα του αγώνα, δεν βοήθησε την διοργάνωση και τους επισκέπτες της σε δυο πράγματα. Στο υπέροχο αλλά σχετικά υποτονικό λόγω της βροχής και του αέρα pasta party που και φέτος είχε στηθεί από τον σεφ Δημήτρη Γιγίνη με χειροποίητες χυλοπίτες από το Τυροκομείο της κ. Λούβαρη, κόκκινη σάλτσα από τον Πατέρα Αέτιο και τον Σύλλογο Γυναικών Κορθίου (δοκιμάσαμε και το πρώτο ντόπιο εμφιαλωμένο κρασί της Άνδρου) αλλά και στις πολλές ακυρώσεις συμμετοχών που έγιναν λόγω της αβεβαιότητας του καιρού. Παρόλα αυτά, οι 268 περσινές συμμετοχές πήγαν στις 355, δηλαδή μια μεγάλη ποσοστιαία αύξηση σε μια περίοδο με πολλούς αγώνες και σαφή κάμψη συμμετοχών στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Αυτό και μόνο δείχνει πολλά για το Andros Trail Race!
Την ημέρα του αγώνα ο καιρός ήταν καλύτερος παρά τους ανέμους που η ένταση τους είχε όμως μετριαστεί σε σχέση με το Σάββατο, και αυτό συνέτεινε σε δυνατούς τερματισμούς μέσα σε πολύ κόσμο κι ενθουσιασμό, αλλά και σε μια όμορφη τελετή απονομών, μέσα στον εκρηκτικό ρυθμό που έδινε η ομάδα κρουστών Bloco Swingueira στην πλατεία του σχολείου. Ο μπουφές του τερματισμού με πολλά καλούδια και μπύρα Νήσος, αναψυκτικά και χυμούς, συμπλήρωνε με τον ιδανικό τρόπο μια πολύ πετυχημένη διοργάνωση, όπως και η τσάντα του αθλητή που περιελάμβανε μέχρι και Σουμάδα!
Σύρμα, ξύλο και πηλός ήταν τα υλικά που ενέπνευσαν τους τρείς καλλιτέχνες από την Άνδρο που σχεδίασαν τα πολύ όμορφα και ιδιαίτερα έπαθλα της διοργάνωσης. Ο Χρήστος Ευσταθίου (Σύρμα), ο Γιώργος Ελευθερίου (Ξύλο) και η Κατερίνα Κοντού (πηλός) συνέχισαν την παράδοση της εξαιρετικής αισθητικής που από πέρσι κιόλας έγινε αισθητή στα έπαθλα της διοργάνωσης. Το ίδιο και τα έπαθλα για την πρώτη Ανδριώτισσα και τον πρώτο Ανδριώτη, που φιλοτέχνησε το Κοσμηματοπωλείο Πετράδι από την Χώρα της Άνδρου.
Η διοργάνωση παρείχε σημαντικές εκπτώσεις σε ακτοπλοϊκά, φαγητό σε εστιατόρια του Όρμου Κορθίου και μεταφορές από και προς το λιμάνι, έκπτωση ενοικίασης αυτοκινήτου, δυνατότητα ομαδικών εγγραφών με χαμηλότερη τιμή καθώς και δώρα από διάφορους χορηγούς, κάτι σημαντικό στην οικονομική συγκυρία και το πλήθος αγώνων που γίνονται στην χώρα μας. Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ο Δήμος, τοπικοί σύλλογοι αλλά και ολόκληρο το νησί αγκάλιασε και φέτος τον αγώνα, που εξελίσσεται πλέον σε ένα σημαντικό event αθλητικού τουρισμού αλλά και πολιτισμού για την Άνδρο.
Το Andros Trail Race 2017, που διοργανώθηκε από την Trekking Andros & Outdoor Activities με συνδιοργανωτές το Δήμο Ανδρου και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ήταν ο τέταρτος αγώνας του Cyclades Trail Cup 2017. Το πρωτάθλημα των Κυκλάδων συνεχίζεται με επόμενο σταθμό την Δονούσα στις 28 Οκτωβρίου και κλείνει για φέτος με την Τήνο στις 2&3 Δεκεμβρίου.
Μια πετυχημένη διοργάνωση ορεινού τρεξίματος χρειάζεται πολύ ομαδική δουλειά για να δημιουργηθεί και κυρίως για να συνεχίσει την πορεία της στον χρόνο χωρίς να φθαρεί και να ατονήσει. Αυτό είναι που οδήγησε στην επιτυχία και του φετινού αγώνα στην Άνδρο. Η εμπειρία μου όμως λέει ότι χρειάζεται και έναν άνθρωπο "ψυχή", αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν “key player”, για να εμπνεύσει, να δέσει την ομάδα και να την οδηγήσει βελτιώνοντας την από χρονιά σε χρονιά. Η Αριάνα Μασέλου είναι η “ψυχή” του Andros Trail Race και αυτή που ξεκινώντας από την αρχική έμπνευση της και το όνειρο της για έναν αγώνα ορεινού τρεξίματος στην Άνδρο, εξελίσσει την διοργάνωση σε ένα πολυδιάστατο αθλητικό και πολιτιστικό event, κατανοώντας κάτι που πολλοί υποτιμούν. Το γεγονός ότι με την ραγδαία άνθηση του αθλήματος και τους εκατοντάδες αγώνες σε ολόκληρη την χώρα και το εξωτερικό, ο αθλητής αναζητά πλέον μια συνολική εμπειρία που δεν θα στέκεται μόνο στο τρέξιμο στα μονοπάτια, αλλά θα του προσφέρει και πολλά άλλα, αλλά θα καινοτομεί επίσης και θα βελτιώνεται από χρονιά σε χρονιά. Και κατανοώντας αυτό βρέθηκε να ξεπερνά τις 350 συμμετοχές, με πολύ άσχημο καιρό, σε ένα νησί των Κυκλάδων που δεν είναι ένα μεγάλο brand name για το ορεινό τρέξιμο, όπως κάποια βουνά της πατρίδας μας. Γιατί και ο αθλητής ωριμάζοντας καταλαβαίνει την διαφορά …
Δημήτρης Τρουπής
Photo ©: Andros Trail Race, Ioanna Drakatou Photography
